Discourse analysis of city museums in Turkey since 2000

Abstract

Since 2000, in Turkey 83 city museums are established and nearly 90 new ones are announced to be opened soon. The literature on the city museums in Turkey considers city museum as the establisher of the city identity. In that point archiving the local values, serving as the memory and narrator of history of the city is emphasized. Regarding all these “missions”, the city museums are seen as the “mirror of the city” which reflects/represents the city. The theoretical and methodological lens that this thesis has is discourse analysis, which is a suitable lens to detect the relationships between statements and spatial practices. Hence this dissertation analyzes city museums in Turkey through a tripartite system of discursive parts: the statements of the actors, the buildings and their locations, and the exhibitions. The relation between these three parts deciphers how the certain concepts and themes dominate the discourse of city museums in Turkey. While the interrelation of these parts is important, their relation to the political conjuncture of today and the museological past of Turkey is crucial to discuss how the political practices instrumentalize the city museums. With the overall analysis, this dissertation discusses how the discourse of city museums in Turkey constitutes the knowledge of localness with using the concepts of memory, history and identity through the representative strategy of today’s political discourses.

2000 yılından günümüze Türkiye’de 83 kent müzesi kurulmuş ve yaklaşık 90 müzenin de kurulum çalışması devam etmektedir. Türkiye’deki kent müzeleri literatürü kent müzelerini kent kimliğini kuran, yerel değerleri arşivleyen, kentin belleği olan ve kentin tarihini anlatan kurumlar olarak ele alır. Bütün bu “misyonlar” ile kent müzeleri kenti yansıtan/temsil eden “kentin aynası” olarak değerlendirilir. Bu tez kuramsal ve metodolojik olarak, söylemler ve mekansal pratiklerin ilişkisini çözümlemek adına, söylem analizini kullanarak Türkiye’deki kent müzelerini müzeleri kuran aktörlerin söylemleri, müze binaları ve konumları ile müzelerde yer alan sergilemelere odaklanan üçlü bir söylemsel sistem üzerinden analiz eder. Bu üç parçanın birbiri ile ilişkisi, belirli kavram ve temaların kent müzeleri söylemini nasıl domine ettiğini çözümler. Bu parçaların birbirleriyle bağıntısı önemli olduğu gibi, bunların günümüz politik konjonktürü ve Türkiye’nin müzeolojik geçmişi ile olan ilişkisi de politik pratiklerin kent müzelerini nasıl araçsallaştırdığını tartışmak adına elzemdir. Bütün bu analizler doğrultusunda bu tez, Türkiye’deki kent müzeleri söyleminin bellek, tarih ve kimlik kavramlarını kullanarak, mevcut politik yaklaşımların temsiliyet stratejisi aracılığıyla yerellik bilgisini nasıl kurduğunu tartışır.