Low Carbon Neighborhood: Walking and Cycling Priority Urban Design

Abstract

Following The Industrial Revolution, along with newly developing job opportunities, a rapid migration from rural to urban has begun. With the increasing flow of migration, the urban enlarged. With the increase of the distance in access, wide motorways and railways started to be built up on these areas. Along with major freeways, throughout 20th Century, the natural environment began to be destroyed and fragmented, resulting in urban sprawl and environmental pollution. Traces of the reclaim of the streets from car dominance were examined and the steps leading to a low carbon living were investigated. As a result, five principles were developed upon this living mode. These principles were scrutinized at the neighborhood scale. Having strong social bond in itself, the neighborhood scale is appropriate for implementing these principles. In the study, single case studies suitable for various low carbon living concepts were examined. According to the method, the theoretical structure of the study was evaluated, then applied projects were examined, and thus an awareness questionnaire on "low carbon living" was applied with cyclists representing low carbon transportation. This study of "low carbon living awareness" is the first academic study in Turkish case. According to the survey results, cyclists’ awareness of low carbon living is promising. In particular, awareness of low carbon transportation is high. İzmir has potential in terms of low carbon living. In general, there is a certain awareness degree and walking and cycling priority urban design. All of this forms the basis for the formation of low carbon neighborhoods.

Sanayi Devrimi’nden sonra, yeni gelişen iş olanaklarıyla birlikte, kırsal alanlardan kentsel alanlara doğru hızlı bir göç başlamıştır. Göçlerle birlikte kentsel alan sınırı genişlemeye başlamış ve mesafelerin artmasıyla birlikte geniş otoyollar ve demir yolları inşa edilmeye başlanmıştır. 20.yy boyunca, yapılan büyük otoyollarla birlikte doğal çevre tahrip olmuş ve sonucunda da tamiri çok zor olan çevresel kirlenmeler başlamıştır. Buna ek olarak, mahalle ve sokaklar insanların yaşam alanı olmaktan çıkmış ve arabalara hizmet eden bir yer haline gelmiştir. Bu çalışma kapsamında, sokakların otomobil hâkimiyetinden geri alınışı ve düşük karbonlu yaşam anlayışına giden aşamalar incelenmiştir. Sonucunda da, düşük karbonlu yaşam üzerine beş prensip geliştirilmiş ve bu prensipler mahalle ölçeğinde incelenmiştir. Çünkü mahalle ölçeği, sosyal bağların güçlü olduğu ve bu prensiplerin somut bir şekilde uygulanabileceği ölçektir. Çalışma kapsamında, çeşitli düşük karbonlu yaşam anlayışına uygun örnekler incelenmiştir. Bu örneklerle tasarım ölçeğinde, kent halkının farkındalık düzeyini arttırmak için neler yapılabileceği üzerine tartışılmıştır. Çalışmada kullanılan metoda göre, ilk olarak teorik literatür değerlendirilmiş, daha sonra uygulanmış projeler irdelenmiş ve düşük karbon ulaşımını temsil eden bisiklet kullanıcılarıyla “düşük karbon yaşamı” üzerine bir farkındalık anketi uygulanmıştır. Bu çalışma “düşük karbonlu yaşam farkındalığı” çalışması olarak Türkiye örneğinde ilk kez yapılmaktadır. Anket sonuçlarına göre, bisiklet kullanıcılarının, düşük karbon yaşamı üzerine farkındalıkları iyi bir tablo çizmektedir. Özellikle, düşük karbon ulaşımı üzerine farkındalıkları yüksek çıkmıştır. İncelenen proje çalışmaları da, İzmir’in düşük karbon yaşam anlamında bir potansiyel içerdiğini göstermektedir. Genel olarak bakıldığında, belli bir farkındalık düzeyi ve bisiklet ve yaya öncelikli tasarımlar mevcuttur. Tüm bunlar, düşük karbon mahalle oluşmasına zemin oluşturmaktadır.