Regional Determinants and Geographical Distribution of Social Capital in Turkey

Abstract

Purpose of the present thesis is to improve the shortcomings of the empirical literature on regional social capital and investigate the following three less addressed research questions; i. Do regional social capital and economic growth have an endogenous circular relationship? ii. What are the determinants behind cross-regional variation in social capital? iii. Are there any significant spatial spillovers of social capital across neighboring regions? Empirically, the social capital (for 81 Turkish provinces in 2015) was measured by using three indicators; social trust, norms, and participation. In terms of methodology, descriptive statistics, illustrative maps, Kernel density estimates, Jarque- Bera Normality tests, cross-sectional OLS, 3SLS and Spatial Error Model (SEM) models were adopted. As an outcome, the results of the thesis can be summarized into four groups. First, regional social capital is heterogeneously distributed across regions, particularly in social participation. Second, having estimated the models, it is understood that social capital has no significant impact on economic growth but the growth induces significantly the generation of social capital (only in types of social norms). This represents the first result of reserve causality that has not yet been considered by the literature. Third, crossregional variation in social capital is best explained by robustly significant economic and demographic determinants. Hence, a typical province that has high social capital can be defined as an Anatolian province with a relatively high-income level, low unemployment and poverty rate, big households and older age profile. Fourth, social capital is shown to emerge in spatially correlated clusters.

Bu tezin amacı, bölgesel sosyal sermaye üzerine ampirik literatürün eksikliklerini iyileştirmek ve aşağıda belirtilen üç araştırma sorusunu yanıtlamaktadır; i. Bölgesel sosyal sermaye ve ekonomik büyüme arasında içsel ve döngüsel ilişki var mıdır?, ii. Sosyal sermayedeki bölgesel farklılıkların ardındaki belirleyiciler nelerdir?, iii. Komşu bölgeler arasında sosyal sermayenin kayda değer bir yayılma alanı var mıdır? Ampirik olarak, sosyal sermaye (2015 yılında 81 il için) üç gösterge kullanılarak ölçülmüştür; sosyal güven, normlar ve katılım. Yöntem açısından tanımlayıcı istatistikler, açıklayıcı haritalar, Kernel yoğunluk tahminleri, Jarque-Bera normallik testleri, yataykesit OLS, 3SLS ve Mekansal Hata Modeli (SEM) modelleri kullanılmıştır. Sonuç olarak, tezin sonuçları dört grupta özetlenebilir. Birincisi, bölgesel sosyal sermaye bölgelere, özellikle de sosyal katılımda heterojen bir şekilde dağılmıştır. İkincisi, modelleri tahmin ederek, sosyal sermayenin ekonomik büyüme üzerinde önemli bir etkisi olmadığı, ancak büyümenin sosyal sermayenin (sadece sosyal normların türünde) oluşumunu önemli ölçüde artırdığı anlaşılmaktadır. Bu, henüz literatür tarafından dikkate alınmamış olan bir ters nedensellik sonucunu temsil etmektedir. Üçüncüsü, sosyal sermayedeki bölgesel farklılıklar, güçlü ekonomik ve demografik belirleyiciler tarafından en iyi şekilde açıklanabilir. Dolayısıyla, yüksek sosyal sermayeye sahip tipik bir il, nispeten yüksek gelir seviyesi, düşük işsizlik oranı, yoksulluk oranı, büyük hanehalkları ve daha yaşlı profile sahip bir Anadolu ili olarak tanımlanabilir. Dördüncüsü, sosyal sermayenin mekansal olarak ilintili kümelenmelerde ortaya çıktığı gösterilmiştir.