Understanding Cultural Landscape Characteristics: the Case of Barbaros Settlement, Urla-Izmir

Abstract

Rural settlements’ heritage characteristics are threatened to extinct for many decades due to economic and social transformations. While current heritage studies indicate the importance of understanding a place with its all aspects, the issue is limited to architectural characteristics of the rural in Turkey. However, natural and cultural aspects of rural settlements, hosted life practices, used places, structures, objects are all related, and to conserve their valued characteristics, their relations should be considered not to lose their contexts. This thesis aims to understand Barbaros rural settlement, which is located in Urla, İzmir, with a holistic approach. To provide the aimed holistic view, the place is handled as a cultural landscape, which would give the most inclusive result due to its wide content including natural and cultural components, and tangible and intangible aspects. Existing methods, to understand cultural landscape and their contents are searched. As a result, the cultural landscape of Barbaros is analyzed under four headings as; natural land, agricultural land, aquatic areas and the settlement area. Tangible and intangible characteristics of each category, changes in time and correlations in between different categories are detected. The characteristics are evaluated and the ones related with traditional rural life are valued. The results of the research showed that the cultural landscape of Barbaros was strongly related with production when the life was dependent on agricultural activities. Both the activities and relations of the land decreased in time. As result, heritage values are harmed. To reveal the lost values and secure the existing ones, the detected characters and relations should be considered in a possible conservation project.

Kırsal yerleşimlerin korunması gerekli miras özellikleri ekonomik ve sosyal dönüşümler nedeniyle uzun yılardır yokolma tehdidi altındadır. Güncel koruma çalışmaları, bir yerin tüm yönleriyle anlaşılmasının önemini ortaya koyarken, Türkiye’de kırsal yerleşim çalışmaları çoğunlukla mimari özelliklerle sınırlı kalmıştır. Oysa kırsal yerleşimlerin doğal ve kültürel yönleri, barındırdıkları yaşam pratikleri, mekanlar ve nesneler birbirleriyle ilişkilidir ve miras değerlerinin bağlamlarından kopmadan korunmaları için bu ilişkiler değerlendirilmelidir. Bu tez, İzmir Urla'da bulunan Barbaros kırsal yerleşiminin bütüncül bir yaklaşımla anlaşılmasını amaçlamaktadır. Hedeflenen bütüncül yaklaşımı sağlamak adına, kültürel peyzaj kavramı; doğal, kültürel, somut ve somut olmayan bileşenleri içine alan geniş bir kavram olması nedeniyle kullanılmıştır. Kültürel peyzaj alanında kullanılan metotlar ve kapsamları incelenmiştir. Barbaros kültürel peyzajı, doğal alanlar, tarımsal alanlar, su ile ilişkili alanlar ve yerleşim alanı olmak üzere dört ana başlık altında incelenmiştir. Her bir kategorinin somut ve somut olmayan özellikleri, zaman içindeki değişiklikler ve farklı kategoriler arasındaki ilişkiler tespit edilmiş; özellikler değerlendirilmiş ve geleneksel kırsal yaşamla ilişkili olanların sahip olduğu değerler saptanmıştır. Araştırma göstermiştir ki Barbaros kültürel peyzajı tarımsal yaşam pratiklerine bağlı olarak üretimle güçlü bir ilişki içindeydi. Fakat zaman içinde tarımsal aktiviteler ve mekansal ilişkiler azalmış ve bunun sonucunda miras değerleri zarar görmüştür. Kaybedilen değerleri geri kazanabilmek ve var olanları koruyabilmek için, tespit edilen karakterler ve ilişkiler göz önüne alınmalıdır