An inquiry into the personalization of space in the case of Turkish-German immigrants

Abstract

Home is a special place we attach personal importance. The main focus of this study is the different and complementary meanings of “homes” that Turkish migrant families in Germany construct. One immigrant family is chosen as a case to investigate the relationship between person and place, the spatial practices at home and spatial characteristics of homes. The family migrated from Turkey to Germany in the early 1970s for economic reasons. The family still lives in Frankfurt, Germany, and they just retired. After retirement, they decided to buy a home in their homeland in Ankara and a summerhouse in Kuşadası, a seaside town close to Izmir. It was expected that the family had constructed different daily experience and homely environments in these homes. The study investigates the key points of the personalization of place and place attachment through observation and interviews. The study has three specific foci. First, family members are interviewed to investigate the individual and collective meanings of home that contribute to their sense of identity. Second, the physical and social dimensions of place and the context within which they are located were observed to discuss the role of physical environment in self-realization and how individuals construct such physical environments. Third, everyday life experiences of the family were inquired.

Ev, kişisel olarak bağ kurduğumuz özel bir mekândır. Bu çalışmanın amacı, Almanya’da yaşayan Türk göçmenlerin yarattıkları farklı ve birbirini tamamlayıcı ev kavramını irdelemektir. İnsan ve mekân, evdeki mekânsal pratikler ve evin mekânsal karakteristiğini incelemek amacıyla bir aile seçilmiş ve örnek durum incelemesi yapılmıştır. Seçilen aile 1970’lerin başında çalışmak için Türkiye’den Almanya’ya göç etmiş ve hala Almanya’da ikamet etmektedir. Aile, uzun yıllar çalıştıktan sonar şimdi emekli olmuş ve biri Ankara’da diğeri ise Kuşadası’nda iki ev satın almaya karar vermiştir. Çalışma, ailenin Ankara ve Kuşadası evlerinde farklı gündelik hayat aktiviteleri ve ev ortamı kurgulamış olabileceği varsayımına dayanarak, kişilik ve çevre arasındaki dinamik ilişkiyi incelemek üzere kurgulanmıştır. Çalışma, mekânın kişiselleştirilmesi ve aidiyet kavramlarını incelemek üzere kurgulanmış gözlem ve röportajları içerir. Çalışmanın üç temel amacı bulunmaktadır. Birincisi, aile bireylerinin bireysel ve kolektif olarak ev algısını ve ev tanımını gözlem ve röportajlarla incelemektir. İkincisi, üç evin de sosyal ve fiziksel boyutlarını bulundukları ortam dahilinde incelemektir. Bu sayede gözlem ve röportajların fiziksel çevrenin kendini gerçekleştirmede ve bireylerin kendi fiziksel çevrelerini inşa etmesini etkileyen faktörler gözlemlerle aktarılmaya çalışılmıştır. Ve üçüncü olarak da üç ev için de gündelik hayat aktiviteleri incelenmiştir.