Conservation and Restoration of Cultural Heritage / Kültür Varlıklarını Koruma ve Onarım

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11147/23

Browse

Now showing 1 - 20 of 96

Art and Construction Related Qualities of 14th‒15th Century Monuments in a Rural Landscape on the Western Coast of Türkiye
(KeAi Communications Co., 2024) Hamamcıoğlu Turan, Mine; Aktaş, Engin; Toköz, Özge Deniz; 02.02. Department of Architecture; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 03.03. Department of Civil Engineering; 03. Faculty of Engineering; 01. Izmir Institute of Technology; 02. Faculty of Architecture
This study aims to contribute to the understanding of the evolution of art and construction in the early settlements established by Turkish communities on the far west Asian coast by focusing on two developed examples in Urla Peninsula. Conventional surveying and evaluation techniques of architectural restoration and civil engineering were utilized. Key findings include the understanding of the hierarchy of rural settlements in the studied landscape: old Çesme the most developed village of peninsula in the 16th century. It was positioned along a valley in distance to coast, but in control of harbor that played significant role in commerce between Europe and Asia. Its mosque and tomb, dated to late 14th – early 15th centuries, used to crown it. Cylindrical minaret tower of mosque, domed tomb tower on a cubical base and squinch in the transition zone of mosque are evidences for Central Asian roots. Usage of local lime stone, re-usage of andesite blocks, framing of the stone blocks with bricks, and pendentive in tomb refer to Roman-Byzantine constructions. The study presents the development of Turkish art and construction on the far west Asian coast in the 14th‒15th centuries. Findings will be a guide for related conservation management in similar contexts. © 2024 The Author(s)
Anastilosis: Antik Tapınak Kalıntılarının Ayağa Kaldırılmasının Özgünlük Bağlamında Değerlendirilmesi
(2023) Toköz, Özge Deniz; İpekoğlu, Başak; 02.02. Department of Architecture; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 02. Faculty of Architecture; 01. Izmir Institute of Technology
Arkeolojik alanların korunması ve sunumunda sıklıkla tercih edilen uygulamalardan biri olan anastilosis, yapıların dağılmış özgün parçalarının yerlerine yerleştirilerek ayağa kaldırılmasıyla gerçekleştirilen bir uygulamadır. Uygulamanın temel ilkesi, özgün yapı elemanlarının özgün yerlerine yerleştirilmesidir. Uygulama sayesinde yapıların strüktürel bütünlüğü geri kazandırılır, özgün elemanlar için daha iyi koruma sağlanır, kalıntılar ziyaretçiler için daha anlamlı üç boyutlu hale getirilir ve arkeolojik alanın daha iyi bir sunumu sağlanır. Bu çalışmanın amacı, Batı Anadolu’daki tapınak yapılarındaki anastilosis uygulamalarını analiz ederek ve değerlendirerek arkeolojik alanlardaki yapıların korunmasına ve sunumuna katkıda bulunmaktır. Bu amaçla, anastilosis uygulamasının ilkeleri özgünlük kavramı çerçevesinde incelenerek seçilen iki antik dönem tapınak yapısında gerçekleştirilen anastilosis uygulamaları, uygulamadan sonra yapıların arkeolojik alanın bütünü içinde özgünlüğü, malzeme özgünlüğü, strüktür sistemi ve yapım tekniği özgünlüğünün sürdürülmesi ölçütleri çerçevesinde değerlendirilmiştir. Bu yapılar; Pergamon Traian Tapınağı (MS 114-129, Bergama, İzmir) ve Letoon Leto Tapınağı’dır (MÖ 160-130, Kumluova, Seydikemer, Muğla). Yapılan değerlendirmede, ayağa kaldırılacak olan yapının arkeolojik alanla bütünlüğünün ve yapının özgün durumundaki konumuna geri kavuşturulmasının önemine dikkat çekilmiştir. Ayağa kaldırılacak yapının alanda yepyeni bir görüntü oluşturmaması için özgün malzemesi fazla oranda günümüze ulaşmış yapılar ya da yapı bölümleri seçilmelidir. Yapının strüktürel bütünlüğü geri kazandırılırken, özgün strüktür sistemi ve yapım tekniği sürdürülmeli ya da yapı elemanlarına zarar vermeyecek yeni strüktür sistemi tasarlanmalıdır.
The Challenges and Advantages of Macro Modeling in Ansys Software for Seismic Vulnerability Assessment of Historic Masonry Structures
(National Technical University of Athens, 2023) Demir, Hatice Ayşegül; Yücetürk, Kutay; Aktaş, Engin; Hamamcıoğlu Turan, Mine; 03.03. Department of Civil Engineering; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 03. Faculty of Engineering; 01. Izmir Institute of Technology; 02. Faculty of Architecture
This study aims at creating an advancement guideline for a software which can be used for seismic vulnerability assessment of historic masonry structures by revealing the results of an experience related to the macro modeling of a historic masonry building. The case study structure is Bergama Bedesten (15th-16th centuries) located in Bergama, Izmir, Turkey. ANSYS software is used for the Finite Element Modeling of the structure. The seismicity at its location is determined and the structural response under lateral loads is obtained together with the dynamic characteristics. Mesh design, component creation according to the used material change in structural elements, contact surface identification, the arrangement of the stress scales, and result interpretation are realized. For these stages, the challenges are discussed with the solutions. The advantageous aspects of the software are explained. For the challenges, in mesh design, the ineffectiveness of cartesian method for some elements was detected and tetrahedrons method was chosen. In contact surface identification, the overlapping portions of structural components could not be detected by the software exactly, so the manual surface separation was realized. In the stress level interpretation, the lack of assignment for material limit strength values to the analysis scale was experienced and the addition of limit values was carried out. The scale also needs manual arrangement for the increase of interval numbers of stress values to emphasize vulnerable zones. This flexibility of scale to be arranged can be seen as an advantage, as well. The 3d section and axonometric view creation provide the presentation of stress changes at inner and outer surfaces of the structure which is another positive side. © 2023 COMPDYN Proceedings. All rights reserved
Citation - WoS: 8
Citation - Scopus: 9
A Literature Review on the Management of Underwater Cultural Heritage
(Elsevier, 2023) Bulut, Nihan; Yüceer, Hülya; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 02. Faculty of Architecture; 01. Izmir Institute of Technology
Managing cultural heritage is difficult, even when presented with many opportunities. The management of underwater cultural heritage (UCH) expands these challenges, as issues such as mapping, monitoring, access, presentation, and ownership can become more complex. This article reviews the existing literature on theoretical research and various case studies in order to establish common themes on the management of UCH. Initially, a keyword search was carried out in two of the most extensive scientific databases. Publications were reviewed according to several criteria. Various data have been obtained, such as the change in the number of publications over the years, which journals are more interested in the subject, which topics are at the forefront, which places are preferred for case studies, and who are more likely to conduct research. The results show that the studies on the management of UCH mainly focus on evaluating the current management examples and their issues, policy development, legislation, and documentation of the sites. The cultural heritage in the case studies varies from archaeological and architectural remains to shipwrecks and, sometimes, movable objects, despite the emphasis on in-situ built heritage in the search criteria. Meanwhile, the researchers are primarily from universities in Western countries such as the United States and the United Kingdom. Additionally, many publications evaluate national policies and emphasize the importance of public participation, interpretation, and access. While still not much compared to land heritage, the number of studies has increased over the years. As the results of the review are discussed, suggestions are offered for possible future publications.
20. yüzyıl dönümünde Gölde (İncesu): Tarihsel ve mekansal bir okuma
(2023) Eken Güney, Esra; Kul, Fatma Nurşen; Aksu Kılıç, Leyla; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 02. Faculty of Architecture; 01. Izmir Institute of Technology
Gölde, günümüzdeki adıyla İncesu, Manisa İli, Kula İlçesi’ne bağlı kırsal bir yerleşimdir. Günümüzde nüfusunu büyük oranda kaybeden ve çoğunlukla yaşlıların yaşadığı yerleşim 19. yüzyıl boyunca ve 20. yüzyılın başında Müslüman Türk ve Ortodoks Rumların ortak yaşam alanı olmuştur. Savaş sonrasında Rumların yerleşimi terk etmesinin ardından zaman içerisinde köyden kentlere doğru artan göç hareketleriyle Gölde büyük ölçüde nüfus kaybına uğramış, buna bağlı olarak da yapılı çevrede bir dönemki ortak yaşama dair izler yok olmaya başlamıştır. Bu çalışma, Gölde’de iki topluluğun birlikte yaşadığı dönemi; Osmanlı arşiv vesikaları, sözlü tarih çalışmaları ve saha incelemelerinden gelen veriler ışığında çözümlemeyi amaçlamaktadır. Büyük oranda özgünlüğünü koruyarak günümüze gelebilen yapılı çevre ile sözlü tarih çalışmaları ekonomik ve sosyal hayatı anlamanın yanında, yüzyıl dönümündeki fiziksel çevreyi de anlamamıza olanak sağlamaktadır. Osmanlı arşiv belgeleri yapılı çevreye dair bilgi vermemekle birlikte 19. yüzyılın özellikle ilk yarısındaki ekonomik ve sosyal durumun değişimini aktarmaktadır. Bu veriler aynı zamanda sözlü görüşmelerden gelen çoğu bilginin yorumlanmasına olanak sağlamaktadır. Bu sebeple metin içerisinde kronolojik bir sıra takip edilmemiş, yüzyıl dönümüne odaklanılmış, gerekli yerlerde 19. yüzyıla ait arşiv verileri çağırılarak sözlü görüşmelerden ve alan çalışmasından gelen bilgilerle birlikte değerlendirilmiştir.
Characteristics and Production Technologies of Byzantine Building Bricks From the Anaia Church in Western Anatolia
(Springer, 2023) Çam, Elif; Uğurlu Sağın, Elif; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 02. Faculty of Architecture; 01. Izmir Institute of Technology
Fired bricks were valued as essential building materials in the central tradition of Byzantine architecture in Constantinople (Istanbul), Anatolia, and the Balkans. In this study, Byzantine bricks from three construction periods, covering nearly nine centuries (fifth-fourteenth centuries), of Anaia Church (Kadikalesi) in Western Anatolia were investigated to determine their characteristics, raw material properties, and production technologies. The characteristics of the bricks were evaluated and compared in order to identify similarities and differences between the periods and to investigate the continuity of the tradition of brick production over centuries. Basic physical and colorimetric properties, chemical and mineralogical compositions, thermal behavior, and microstructural and mechanical properties of bricks were determined by scanning electron microscopy (SEM) coupled with energy dispersive spectroscopy (SEM-EDS), Fourier-transform infrared spectrometry (FTIR), X-ray diffraction (XRD), thermogravimetric analysis (TGA), and mechanical tests. The results indicated that all the bricks in the Anaia Church were brown-beige colored, highly porous, low-density materials with low mechanical strength. They were produced from Ca-rich clays, probably obtained from two different sources used during all construction periods. The mineralogical composition and thermal properties revealed that the bricks from the first and second periods were fired at between 800 and 900 & DEG;C and the bricks from the third period were fired at < 850 & DEG;C. Greater calcium content and firing temperatures were found to reduce the total porosity and the number of small pores (< 10 & mu;m) and increase the mechanical strength of the bricks. The results of the study revealed no significant differences in the production of bricks, including raw material sources and kiln conditions, for the different construction periods of the church.
Defining the Impacts of Historical Development Activities on Urban Heritage of Iskenderun (alexandretta)
(Konya Teknik Üniversitesi, 2023) Nalça Kıssaboylu, Canan; Kul, Fatma Nurşen; Rifaioğlu, Mert Nezih; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 02. Faculty of Architecture; 01. Izmir Institute of Technology
Iskenderun, also known as Alexandretta in antiquity, has long been a strategically significant port city in the Eastern Mediterranean thanks to its natural harbour. Due to its advantageous location, the settlement began to rapidly urbanize after the mid-19th century as a result of the impacts of Ottoman and later the French Mandate period development activities. This article focuses on defining the influences of historical development activities on the urban heritage of Iskenderun by understanding and evaluating various efforts that lie behind the formation of the city as an important trade centre and port city connecting the Middle East, Asia Minor, and Europe. By doing so, the formation, development and transformation of the settlement are chronologically deciphered regarding its historical turning points: the mid-19th century Ottoman period, the beginning of the French Mandate period (1919), and the joining of Iskenderun to the Republic of Turkiye (1939). Accordingly, the characteristics of the urban form, the ways these characteristics were transformed, and the problems and strategies encountered within different periods are decoded. This decoding employed a combined methodology, including historical interpretation and case study research methods. The results of the study reveal that Iskenderun has experienced different solutions for problems of infrastructure within the different periods, as a reflection of different political understandings and public and social needs among those periods.
Characteristic Architectural Elements of Traditional Barbaros Houses With a Single-Living Space and Their Relationship With Daily Life
(Istanbul University Press, 2023) Saribekiroǧlu, Ş.; Kul, F.N.
Barbaros is a rural settlement in Urla, Izmir, Turkey. This study aims to understand the architectural elements of Barbaros houses with a single-living space, their spatial organization, relation with daily life, and the local terminology for them. Moreover, it is aimed to reveal possible similarities and dissimilarities between architectural elements of other singleliving space rural houses in different settlements in close geography. The site survey data was collected in 2016, 2017, and 2020. Fourteen houses were examined, all of which still preserve their original spatial characteristics and architectural elements. The plans and architectural elements of each of the 14 buildings were documented in sketches and photographs. The architectural elements of each house and their characteristics, including form, material, and location in space, were analyzed. The Barbaros case was compared with other rural settlements in Çeşme, Karaburun and Urla. Oral interviews were conducted with 13 people to reveal the relationship between architectural elements and daily life. © 2023 The Author(s).
Citation - WoS: 1
On-Site Measurements of Temperature and Humidity Conditions for the Comparison of Urban and Rural Sub-Spaces of Traditional Settlements: Historical City of Mugla, Turkey
(Taylor & Francis, 2023) Timur, Barış Ali; Başaran, Tahsin; İpekoğlu, Başak; 02.02. Department of Architecture; 01. Izmir Institute of Technology; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 02. Faculty of Architecture
One of the significant processes that ensures realistic determination of the energy needs of historical buildings is case-specific definition of their local microclimatic conditions. Accordingly, the aim of this study is to determine differences for the parameters of temperature and humidity in urban and rural sub-settlements of the historical city, Mugla/Turkey. Study method consists of on-site measurements of these variables in sub-settlements for comparisons. As a result, it was identified urban zone shows heat island characteristics with warmer, drier, and more stable conditions; while rural sub-settlement remains cooler, more humid, and more erratic. In parallel, calculated extents of these differences demonstrate the significance and necessity of on-site measurements and consequential microclimatic zoning of historical cities as conservation/planning tools for responding to the thermal needs of architectural heritage. A key application of these processes would be the establishment of local databases of case-specific weather data to be used in thermal simulation assessments.
Tarihi yapılarda malzeme bozulmasının sınıflandırılması ve sorunların saptanmasına yönelik bir yöntem araştırılması
(TÜBİTAK - Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu, 2003) İpekoğlu, Başak; Böke, Hasan; Hamamcıoğlu Turan, Mine; Akkurt, Sedat; Çizer, Özlem; 03.09. Department of Materials Science and Engineering; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 03. Faculty of Engineering; 01. Izmir Institute of Technology; 02. Faculty of Architecture
Tarihi yapıların özgün malzemelerinin olabildiğince korunması ve onların onarımlarında kullanılacak yeni malzemelerin özgün malzeme özellikleri dikkate alınarak belirlenmesi koruma çalışmalarının temel ilkelerindendir. Bu doğrultuda bu araştırmanın amacı, tarihi yapılardaki özgün malzemelerin korunabilmesi için gerekli olan çalışma etaplarını sistematik olarak örneklemektir. Çalışma kapsamında, seçilen tarihi bir yapıda malzeme çeşitlilikleri, bozulma çeşitlilikleri, malzemelerin fiziksel, mineralojik, yapısal ve kimyasal özellikleri belirlenmiş, meteorolojik verilerle bozulmaların ilişkisi araştırılmış ve koruma müdahaleleri için temel bilgiler oluşturulmuştur. Yapıda kullanılan malzemeler, malzeme bozulmaları ve yoğunluktan yapıya ait çizimler üzerinde belirtilmiştir. Yapıdan toplanan özgün malzeme örneklerinin fiziksel özellikleri (yoğunluk ve gözeneklilik); içerdikleri çözünen tuz oranlan, harç ve sıvalarda ham madde oranları tespit edilmiştir. Örneklerin mineralojik, yapısal ve kimyasal özellikleri, Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM Scanning Electron Microscope) ve X ışınlan kırınım (X-Ray Diffraction) cihazı kullanılarak belirlenmiştir. Her tarihi yapı, kendine özgü malzemeler ve sorunlar içermekle beraber özgün malzemelerin korunmasına yönelik çalışmalann belli etaplan izlemesi gerekir. Bu araştırma kapsamında ele alınan ve her tarihi yapıda uygulanabilecek çalışma etaplan; arazide yapı üzerinde gerçekleştirilecek çalışmalar, laboratuvar çalışmalan ve meteorolojik verilerin incelenmesi olarak üç başlık halinde önerilmiştir. Araştırma özelinde ele alınan tarihi yapının inşasında kayrak taşı, tuğla ve kireç harcı kullanılmıştır. Duvar yüzeylerinde kireç sıva, üst yapıda ise horasan sıva kaplama malzemesidir. Çalışma kapsamında yapılan incelemeler sonucunda, malzemelerde gözlenen bozulmalanmn ana kaynağının nem olduğu belirlenmiştir. Bozulmaların fazla olduğu bölgelerdeki malzemelerin, bozulmaların daha az olduğu bölgelerdeki malzemelere göre yoğunluklan düşük, gözeneklilikleri daha yüksek, içerdikleri çözünen tuz miktarlan fazladır. Yerden yükselen nem ve üst yapının tahrip olması nedeniyle yapının zeminden ortalama l m. yükseklikte ve üst bölümlerinde bulunan malzemelerde gözlenen bozulmalar daha yoğundur. Bu nedenle çevre drenajının yapılması ve üst yapıda gerekli onarını müdahalelerinin gerçekleştirilmesi birinci dereceden önem taşımaktadır. Bu temel müdahaleler yanı sıra onarım malzemeleri olarak seçilecek yeni kayrak taşlan ve tuğlaların nem ve sıcaklık değişimlerinde özgün malzemelerle benzer davranışı gösterecek temel fiziksel özelliklere sahip olması gerekmektedir. Özgün kireç harç ve sıvalann onanmında bunlann kompozisyonuna benzer kireç harç ve sıvalar kullanılmalıdır. Türkiye'de tarihi yapıların korunması konusunda yapılan çalışmalar, onların mimari özelliklerinin korunmasını içermektedir. Ancak, yapılarda kullanılan malzemelerin özellikleri, bozulma sorunlarının belirlenmesi ve bunlann değerlendirilmesi sonucu yapılacak müdahaleler ve müdahalelerde kullanılacak malzemelerin özellikleri konusunda çalışmalar gerçekleştirilmemektedir. Bu nedenle tarihi yapılara bilinçsizce müdahaleler yapılmaktadır. Bu çalışma, tarihi yapılarda Özgün malzemelerin korunmasının önemini vurgulaması ve konuyla ilgili çalışma etaplannı göstermesi açısından önem taşımaktadır.
Manisa, Göktaşlı Cami'nin Güncel Koruma Durumunun Değerlendirilmesi
(2017) Hamamcıoğlu Turan, Mine; Büyükkılıç Koşun, Suna; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 02. Faculty of Architecture; 01. Izmir Institute of Technology
Bu çalışmanın amacı restorasyonu henüz tamamlanmış, vakıf kökenli bir anıtın mevcut koruma durumunu, korumadeğer-müdahale ilişkileri çerçevesinde değerlendirmek ve gelecekteki uygulamalara yön verecek ilkeler ortaya koymaktır. 1630-31'e tarihlenen Manisa, Göktaşlı Cami çalışma konusu olarak seçilmiştir. Müdahalelerle ilgili kavramlar üzerine literatür taraması; çalışma konusu olan cami ile ilgili literatür ve arşiv araştırması; benzer yapılarla karşılaştırmalı çalışma ve arazi çalışması gerçekleştirilmiştir. Anıtta ve yakın çevresinde, yaşam döngüsü içinde birikmiş değerler tanımlanmakta ve bunlara mevcut imar planı/proje kararlarının etkisi ve karşı karşıya kaldıkları müdahaleler teker teker değerlendirilmektedir.
Citation - Scopus: 3
Characteristics of Byzantine-Period Lime Mortars and Plasters From the Anaia Church (kadikalesi)
(Institute of Metals Technology, Ljubljana, 2022) Işık, Tuğçe; Uğurlu Sağın, Elif; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 02. Faculty of Architecture; 01. Izmir Institute of Technology
In this study, Byzantine- period lime mortars and plasters used in the Anaia Church in Ku degrees adasy- Aydyn were examined in order to determine their characteristics and investigate the continuity of the lime mortar technology through centuries in the Anaia Church. The results will also contribute to future conservation studies at the site. Basic physical properties, raw-material compositions and hydraulic properties of lime mortars and plasters; mineralogical and chemical compositions, microstructural properties of binders, aggregates and limes; and pozzolanic activities of aggregates were determined using RILEM test methods, XRD, SEM-EDS and TGA. Mortar samples were comprised of natural aggregates whereas lime plasters were made of brick aggregates. Analyses revealed that plasters were slightly less dense and more porous than mortars due to the porous structure of the brick aggregates. All mortars and plasters were hydraulic due to the use of highly reactive pozzolanic aggregates. The basic physical properties, raw-material compositions, mineralogical and chemical compositions of mortars and plasters were found to be similar throughout the construction periods spread over different centuries. These similarities revealed the conscious knowledge of the lime mortar technology during the Byzantine period in Western Anatolia.
Tarihi yapılarda mermer yüzeylerinin bio-bozunur polimer ile korunması
(2007) Böke, Hasan; Ocak, Yılmaz; Sofuoğlu, Aysun; Tıhmınlıoğlu, Funda; İpekoğlu, Başak; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 03.02. Department of Chemical Engineering; 03. Faculty of Engineering; 01. Izmir Institute of Technology; 02. Faculty of Architecture
Hava kirliliği, tüm dünyada ve ülkemizde kültür varlıklarımızın hızlı ve buna bağlı olarak artan bir şekilde bozulmasına yol açan önemli bir çevre faktörünü oluşturmaktadır. Bu bozulma, en fazla kalkerli taşlardan yapılmış (mermer, traverten, v.b) anıtlarda ve eserlerde gözlenmektedir. Kirli havada bulunan kükürt dioksit gazı (SO2) kalkerli taşları oluşturan kalsiyum karbonat (CaCO3) ile suyun varlığında reaksiyona girerek ara reaksiyon ürünü olan kalsiyum sülfit hemihidrat (CaSO3 . 0.5 H2O) ve bu ürünün oksitlenmesi sonucunda alçı taşını oluşturmaktadır (CaSO4 . 2 H2O) (ELFVING 1994; BÖKE 1999; GAURI 1999) . Oluşan alçı taşının sudaki çözünürlüğünün kalsit’den daha fazla olması yağmura açık bölgelerde bulunan mermer yüzeylerin erozyonunu hızlandırmaktadır (Şekil 1a). Eğer mermer yüzeyleri yağmurdan korunan bir bölgede ise bu oluşum, yüzeylerin bir süre sonra kabuklanmasına ve giderek dökülmesine yol açmaktadır (Şekil 1b). Tarihi anıtların ve arkeolojik alanlarda bulunan eserlerin büyük çoğunluğu kalsit kristallerinden oluşan kireç taşlarından oluşmaktadır.
Tarihi yapıların değişimlerinin belgelenmesi ve bulguların arşivlenmesi için fotogrametrik bir yöntem araştırması
(2007) Hamamcıoğlu Turan, Mine; Akbaylar, İpek; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 02. Faculty of Architecture; 01. Izmir Institute of Technology
Bu çalışmada, mimari temsilin sahip olduğu çağdaş karekter, koruma disiplini bağlamında ele alınmış; tarihi yapıların değişimlerinin belgelenmesindeki etki alanları ve bulguların dijital ortamda arşivlenmesinin olanakları araştırılmıştır. Böylece koruma kararlarının yönlendirilmesi daha kapsamlı bir değerlendirme ile yapılabilecektir. Bu araştırmanın amacı, tarihi yapıların değişimlerinin belgelenmesi ve bulguların arşivlenmesi için çağdaş bir yöntem önermektir. Söz konusu yöntem, çeşitli çağdaş ve geleneksel teknikleri birleştiren bir niteliktedir. Veri derleme ve işlemede yakın erimli dijital fotogrametrinin 3b ölçüm ve düzeltim olanaklarından yararlanılmış; görsel çözümleme için haritalama ve düzeyleme teknikleri birleştirilmiş; sunum için geleneksel cephe çizimi, dik fotoğraf oluşturma ve 3b modelleme teknikleri birlikte uygulanmış; arşivleme amacıyla veritabanı oluşturma yöntemi tercih edilmiştir. Önerilen yöntemin sınanması için bugün 3 beden duvarı ayakta kalmış olan bir 19. yüzyıl anıtı – Ildırı Rum Kilisesi – seçilmiştir. Kullanılan gereçler, kalibre edilmiş dijital fotoğraf makinesi, elektronik takeometre cihazı ve monoskopik dijital fotogrametri yazılımıdır. Ölçüm sonuçları, CAD ortamına aktarılarak 2B çizimler ve 3B model oluşturulmuştur. Fotogrametri yazılımında perspektifi düzeltilen fotoğraflar, resim işleme yazılımında işlenerek çözümleme haritaları elde edilmiştir. Tüm yazılı ve görsel sonuçlar, bir veritabanı yazılımı yardımıyla derlenerek, çoklu ortamda araştırmacıların erişimine hazır hale getirilmiştir.
Mermer anıt yüzeylerinin polimer nanokompozit flimler ile korunması
(2010) Tıhmınlıoğlu, Funda; Böke, Hasan; Sofuoğlu, Aysun; Ocak, Yılmaz; Oğuzlu, Hale; Akın, Okan; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 03.02. Department of Chemical Engineering; 03. Faculty of Engineering; 01. Izmir Institute of Technology; 02. Faculty of Architecture
Mermer gibi kalsit içeren doğal taşlarla inşa edilmiş tarihi binalar ve anıtlarda artan hava kirliliğinin yarattığı problemler sonucu ortaya çıkan yüzey bozulmaları geçtiğimiz yüzyılda ivme kazanmıştır. Kükürt dioksit gazı mermerin yapısını oluşturan kalsit kristalleri ile reaksiyona girerek alçı taşını (CaSO4.2H2O) oluşturarak yüzeyi erozyona uğratmaktadır. Bu çalışmada hem geri dönüşebilen hem de koruyuculuk özelliği olan biyobozunur polimer nano kompozit kaplama geliştirilerek, koruyuculuk özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla silika ve kil nano partikülleri içeren biyobozunur polimerle hazırlanmış yüzey koruyucu kaplamalarının koruma potansiyelleri belirlenmiştir. Polilaktid bazlı nanokompozitlerin filmlerin kil dağılımı ve yapı XRD analizlenmiş, polilaktid-10A nanokompozitlerinde %7, polilaktid-93A nanokompozitlerinde ise %5 kil derişimine kadar eksfoliye ve interkale yapılar elde edilmiştir. Bununla birlikte nanoparçacıkların polimer matriksindeki dağılımına paralel olarak biyo-nanokompozitlerin geçirgenlik değerlerinde düşüş gözlenmiştir. Biyo-nanokompozitlerin bariyer özelliklerindeki değişim göz önüne alınarak mermer yüzey kaplamalarındaki nanoparçacık derişim aralıklarına karar verilmiştir.
Ildırı’nın mekansal izlerinin peşinde: Bir 19. Yüzyıl yerleşim bulmacası
(Türkiye Bilimler Akademisi TÜBA, 2020) Kul, Fatma Nurşen; Çil, Ela; 02.02. Department of Architecture; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 02. Faculty of Architecture; 01. Izmir Institute of Technology
This paper aims to decipher the 19th century spatial characteristics of Ildırı which overlaps the archaeological remains of ancient Erythrai. This period corresponds to the Ottoman Empire’s last century when Ildırı was inhabited by Orthodox-Rum community. Ildırı experinced serious alterations and destructions during and after the population exchange. Due to both these changes and destructions as well as recent illegal construction activities, the original settlement pattern is almost disappeared in Ildırı. Increasing tourism pressure of recent years in an other factor that accelerates this disappearance. For this reason, in this paper, the spatial characteristics of 19th-century Ildırı is deciphered like a jig-saw puzzle; by tracing the clues about the place from different sources. This settlement puzzle based upon supporting the limited traces coming from the place with oral history studies and narratives of archaeologist travellers. The mentioned oral history studies composed of the narratives of both existing Turkish and former Rum inhabitants. The narratives of Rum inhabitants who experienced the pre-exchange period were obtained from the Centre of Asia Minor Studies in Athens. Interviews with Turkish inhabitants who witnessed the post-exchange period were conducted by the authors at different times between 2012 and 2014 in Ildırı. As the conclusion, the importance of oral history studies is emphasized in understanding the place, its recent history and spatial transformations of the settlements like Ildırı that experienced major transformations as well as a sharp social interruption with population exchange.
Citation - WoS: 1
Citation - Scopus: 2
Integration of Archaeological Heritage in Metropolitan City Centres With Urban Life: Agora of Smyrna
(Taylor & Francis, 2022) Çalışkan, Merve; Hamamcıoğlu Turan, Mine; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 02. Faculty of Architecture; 01. Izmir Institute of Technology
Archaeological sites located in metropolitan city centres in Turkey are subjected to diverse interventions. However, they are mostly isolated from the rest of the historical environment and become alienated from urban life. The aim is to identify an integration framework for archaeological sites in metropolitan city centres with contemporary urban life. A case study approach is employed, focusing on the Agora of Smyrna in İzmir, Turkey. Literature review on the case and similar cases, analysis of similar cases, literature review on integration criteria, survey, and a Delphi study to understand expert opinion were carried out. As a result, improving the quality of urban life and the good reputation of Agora’s vicinity, and the presentation, management, and usage of Agora itself support its integration. Nevertheless, the ‘presence of public concern for the conservation of the site’ is still the most important for the integration of the Agora with urban life.
Characterization of Yellow Patina on Stone Surfaces by Instrumental Analysis Including Libs
(Taylor & Francis, 2022) Badur, Fulya; Aras, Nadir; Yalçın, Şerife; Böke, Hasan; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 03.07. Department of Environmental Engineering; 04.01. Department of Chemistry; 03. Faculty of Engineering; 04. Faculty of Science; 01. Izmir Institute of Technology; 02. Faculty of Architecture
Yellow patina formed on the stone surfaces of historical buildings, monuments, and archaeological structures due to weathering is considered a value of the building in the conservation of cultural heritage studies. Although yellow patina layers can be easily distinguished on white marble surfaces, it is not possible to distinguish them on the yellow travertine surfaces with the naked eye. It should be taken into account in yellow travertines as well as marble surfaces before conservation treatments of the stone. In this study, mineralogical and chemical compositions and the thicknesses of yellow patina layers formed on yellow travertine and marble surfaces in Aizanoi, Aphrodisias, and Hierapolis archaeological sites in Turkey were analyzed in order to constitute a conservation approach in the archaeological sites. In this respect, XRD, FT-IR, SEM-EDX, and LIBS were used in the determination of compositions and thicknesses of yellow patina. Although LIBS analysis is a more convenient method to investigate patina layers on stone surfaces, this technique is not as well known as the others. Yellow patina layers contained calcium oxalate in the form of whewellite (CaC2O4.H2O). Their thicknesses were between 15 and 100 μm and should be protective against weathering on travertine and marble surfaces. Highlights LIBS analysis seems to be the most convenient micro-destructive method to estimate the thickness of the yellow patina layers on the marble and yellow travertine surfaces. The determination of the thickness of the yellow patina is critical to keep irreversible cleaning interventions, especially for the yellow travertines due to their similar colors. Yellow patina is mainly composed of calcium oxalate with clay minerals and organic compounds.
Citation - WoS: 1
Citation - Scopus: 1
Hellenistic Masonry Techniques in Southern and Western Anatolia
(Elsevier, 2022-10) Gençer, Funda; Hamamcıoğlu Turan, Mine; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 02. Faculty of Architecture; 01. Izmir Institute of Technology
Various Hellenistic masonry wall classifications have been given for Egypt, Greece, Persia, Phoenicia, Anatolia, etc., in literature. However, it is hardly possible to classify all masonry types in Anatolia because it varies regionally and has unique qualities. An important subject of research is what causes this diversity. Thus, this study aims to identify the original wall configurations and facings as well as the factors that define these structures by examining the undocumented walls in Anatolia's western and southern regions. Anatolian-specific composite techniques will be deciphered. The masonry techniques used in the walls of Caria, Lycia, and Pamphylia Regions, which are rich in examples of Hellenistic city walls, in the Western and Southern coasts of Asia Minor are compared in terms of their arrangement of blocks, wall profiles, and finishing of the faces. The first step of the method is a literature survey for determining the distribution of Hellenistic masonry walls in Anatolia. This was followed by a preliminary site survey. The dry-joint masonry walls that have sustained their authenticity and remain that have traces of their original composition were selected for accurate examination. Walls in Latmos, Alinda, Alabanda, Tekekale, Myndos in Caria; Sillyum, Side, and Perge in Pamphylia; and Oenoando and Isium in Lycia were examined. Their construction techniques and material usage were determined with the measured survey, visual analysis, and laboratory analysis. Also, the documented masonry patterns were compared with the masonry arrangements in different geographies of the world. Consequently, this study demonstrates that different masonry arrangements emerged in Anatolia as a result of varieties in the local environment. There are unique composite examples of integrating polygonal and ashlar leaves with headers and squat blocks in Anatolia.
Citation - WoS: 1
Citation - Scopus: 1
Plaster Characteristics of Byzantine Wall Paintings in Western Anatolia
(Institute of Metals Technology, 2022) Şerifaki, Kerem; Böke, Hasan; 02.01. Department of Conservation and Restoration of Cultural Heritage; 02. Faculty of Architecture; 01. Izmir Institute of Technology
In this study, the execution technique and material characteristics of the plaster layers of Byzantine wall paintings from three archaeological sites (Anaia, Olympos and Aigai) from western Anatolia were examined for the purpose of their conservation. Throughout the study, mineralogical and chemical composition of the plaster layers were determined with a scanning electron microscope coupled with an X-ray energy dispersive system (SEM-EDS) and X-ray diffraction analyses (XRD). Reflected light microscopy (RLM) and SEM studies conducted on polished cross-sections of samples revealed the stratigraphy and microstructural properties of the plaster layers of the Anaia Church (4th–12th centuries), Baºpýnar Church (13th century) in Olympos and a Byzantine settling and the Chapel (13th century) in Aigai. Throughout the research, pure lime and aggregates in the plasters of Aigai, as well as magnesium-rich lime and straw in the plasters of Anaia and Baºpýnar were determined. The plasters from the Anaia and Baºpýnar Churches exhibit characteristics similar to the samples from the post-iconoclastic period due to a similar raw-material use. In the samples from Aigai, plastering techniques such as marmorino, intonachino and cocciopesto, indicating earlier periods, were observed. As a result of this study, it was concluded that the number and characteristics of the plaster layers from the paintings had been applied intentionally in accordance with the technique of the painting. Plaster characteristics of the wall paintings in western Anatolia from the Byzantine period were found to be similar to the ones in Ýstanbul, the Balkans, Crete and Cyprus. The results of this study will guide the conservation efforts of the wall paintings.

Browse

Recent Submissions