Everyday spatial tactics of women living in deprived neighborhoods: a case with refugee and non-refugee women in İzmir

Abstract

This study aims to examine the differing and intersecting daily life experiences of Syrian refugee women and non-refugee women living in deprived neighborhoods as well as their spatial tactics in urban public spaces that develop through these experiences. In deprived neighborhoods, low-income groups live, and ethnic diversity is high. The residents' daily routines become common due to spatial proximity and interaction. In addition to these commonalities, the research questions how the urban daily life tactics of women living in deprived neighborhoods differ through their refugee identities. The case study of the research, developed with an ethnographic approach, is based on the Sakarya and Yeni neighborhoods in İzmir. In these neighborhoods, refugee population density is relatively high. Research data were gathered through 30 in-depth interviews with refugee and non-refugee women living in the study site, local expert interviews as mukhtars and associations, and field observations. This study reveals the social and physical deprivation characteristics of the neighborhood and explains women’s perceptions of the neighborhood through their daily experiences. Deprivation experiences and perceptions of women in the neighborhood affect their use of urban public spaces. This study discusses the spatial tactics of refugee and non-refugee women in urban public spaces as part of their daily routines.

Bu araştırma, yoksun mahallelerde yaşayan Suriyeli mülteci kadınlar ile mülteci olmayan kadınların farklılaşan ve kesişen gündelik yaşam deneyimlerini ve bu deneyimler üzerinden gelişen kentsel kamusal alanlardaki mekânsal taktiklerini incelemektedir. Düşük gelir gruplarının yaşadığı ve etnik çeşitliliğin fazla olduğu yoksun mahallelerde mahallelinin, mekânsal yakınlık ve etkileşim dolayısı ile gündelik rutinleri ortaklaşır. Bu ortaklaşmaların ötesinde, araştırma yoksun mahallelerde yaşayan kadınların mültecilik kimlikleri üzerinden kentsel gündelik yaşam taktiklerinin nasıl farklılaştığını sorgulamaktadır. Etnografik yaklaşımla gelişen araştırmanın saha çalışması, İzmir'de Sakarya ve Yeni mahallelerine dayanmaktadır. Bu mahallelerde, mülteci nüfus yoğunluğu yüksektir. Araştırma verileri, çalışma alanında yaşayan mülteci ve mülteci olmayan kadınlarla 30 derinlemesine mülakat, muhtarlar ve dernekler gibi yerel uzman görüşmeleri ve saha gözlemleri yoluyla toplanmıştır. Bu çalışma, araştırma mahallelerinin sosyal ve fiziksel yoksunluklarını ortaya koyar ve kadınların gündelik deneyimleri üzerinden mahalle algılarını açıklar. Ancak, gündelik deneyimler sadece algısal değildir. Aynı zamanda kadınların kentsel kamusal mekân kullanımlarını da etkiler. Bu çerçevede, araştırma, mülteci ve mülteci olmayan kadınların gündelik rutinlerinde yer alan kentsel kamusal alanlardaki mekânsal taktiklerini tartışır.