Investigation of the Usability of Radiochromic Films for Determination of Dose Uniformity of Food Surface in Uv-C Treatment

Abstract

The microbial inactivation efficiency of UV light is dependent on product shape and surface morphology on non-planar food surfaces. Since every point of the product is not exposed to the same level of UV light, the efficiency decreases. In addition, during UV light illumination, blind spots may occur, and sufficient inactivation cannot be achieved. So, it is essential to determine UV fluence (dose) applied to surfaces. Actinometry, biodosimetry and mathematical techniques are used to evaluate UV fluence on solid surfaces and in liquid foods. In this study, use of radiochromic films (RCFs) integrated with a computer vision system (CVS) based on image analysis is proposed as an alternative method to evaluate UV fluence on food surfaces. For this purpose, the color change of RCFs on non-planar surfaces exposed to different UV intensity and exposure time was correlated with UV fluence. The results were compared with actinometric and radiometric measurement techniques. Experimental results have been tested and verified on real food surfaces such as apples. It was revealed that there is a linear correlation between the color change of RCF and UV fluence. The maximum UV fluence that could be determined using RCF at 254 nm was approximately 60 mJ/cm2. It was found that films were stable up to 15 days at room and refrigerated conditions. The shape of the apples resulted in different UV fluence distribution profiles on the surface. As a result, it has been demonstrated that RCFs can be successfully used to determine UV fluence on sample surfaces.

UV ışığının mikrobiyal inaktivasyon verimliliği, düzlemsel olmayan gıda yüzeylerinde ürün şekline ve yüzey morfolojisine bağlıdır. Ürünün her noktası aynı seviyede UV ışığına maruz kalmadığından verim düşmektedir. Ayrıca UV ışık aydınlatması sırasında kör noktalar oluşabilir ve yeterli inaktivasyon sağlanamaz. Bu nedenle yüzeylere uygulanan UV akımının (dozunun) belirlenmesi önemlidir. Katı yüzeylerde ve sıvı gıdalarda UV akışını değerlendirmek için aktinometri, biyodozimetri ve matematiksel teknikler kullanılır. Bu çalışmada, gıda yüzeylerindeki UV akışını değerlendirmek için alternatif bir yöntem olarak görüntü analizine dayalı bilgisayarlı görme sistemi (CVS) ile entegre radyokromik filmlerin (RCF) kullanımı önerilmiştir. Bu amaçla, farklı UV yoğunluğuna ve maruz kalma süresine maruz kalan düzlemsel olmayan yüzeylerdeki RCF'lerin renk değişimi UV akısı ile ilişkilendirilmiştir. Sonuçlar aktinometrik ve radyometrik ölçüm teknikleri ile karşılaştırılmıştır. Deneysel sonuçlar elma gibi gerçek gıda yüzeylerinde test edilmiş ve doğrulanmıştır. RCF'nin renk değişimi ile UV akısı arasında doğrusal bir ilişki olduğu ortaya çıkmıştır. 254 nm'de RCF kullanılarak belirlenebilen maksimum UV akısı yaklaşık 60 mJ/cm2’dir. Filmlerin oda ve soğutma koşullarında 15 güne kadar stabil olduğu belirtilmiştir. Elmaların şekli, yüzeyde farklı UV akısı dağılım profilleri oluşturmaktadır. Sonuç olarak, RCF'lerin gıda yüzeylerinde UV akısını belirlemek için başarılı bir şekilde kullanılabileceği gösterilmiştir.