The effects of spatial layout of healthcare facilities on staff communication

Abstract

The space occupancy patterns of staff stand out as one of the basic function of spatial configurations that affects communication, behavior and teamwork in healthcare facilities. There is a strong relationship between staff communication, behavior and the occupancy of space in healthcare facilities, since space is considered as a primary factor to shape the modes of interaction involving occupants and care protocols. This study focuses on the space occupancy of nurses working in inpatient units (IU) as the primary form of data, and comparatively examines three different IUs with different spatial layouts, and contrasts and compares differences within. This research brings together different methods including on-site (observations, surveys, and interviews) and off-site (space syntax and statistical analysis) analytical techniques to understand the distinctive dimensions of space such as accessibility, visibility, and physical proximity. The findings of the study reveal the potential effects of different spatial layouts and space organizations to create different densities on circulation loads, which may in turn impact occupancy, accessibility, and visibility, and also communication within the unit. Although there are morphological differences between the three units, the findings suggest that particular key areas emerge to affect occupancy. There are particular zones -to attract dense circulation- observed in the units involving staff-related areas (nurse stations, nurse rooms, and medication preparation rooms) across the corridors in units. In addition to these particular staff-related areas, the different locations including break rooms and unit secretary workstations also emerged as locations where high levels of occupancy involving staff, patients, and visitors, was observed.

Sağlık yapılarında, sağlık personelinin mekân kullanımı, bireyler ve gruplar arası iletişim, davranış ve ekip çalışmasını etkileyebilen mekânsal yerleşimin temel fonksiyonlarından biri olarak öne çıkmaktadır. Sağlık yapılarında yapılı çevreler, kullanıcıların aktivitelerini düzenleyerek iletişim kalıplarını şekillendirir. Dolayısıyla, sağlık tesislerinde personel iletişimi ile mekân kullanımı arasında güçlü bir ilişki vardır. Bu çalışma, temel veri olarak Yataklı Tedavi Ünitelerinde çalışan hemşirelerin mekân kullanımına odaklanmaktadır. Bu araştırma, farklı mekânsal yerleşimlere sahip olması nedeniyle seçilen üç yataklı tedavi ünitesini karşılaştırmalı olarak inceleyerek elde ettiği veriler ile personel iletişimi arasındaki bağlantıyı ilişkilendirmektedir. Bu çalışmada, erişilebilirlik, görünürlük ve fiziksel yakınlık gibi mekânın ayırt edici boyutlarını anlamak için, saha çalışmaları (gözlemler, anketler ve röportajlar) ve saha dışı teknikler (mekân sözdizimi ve istatistiksel analizler) olmak üzere farklı yöntemleri bir araya getirmektedir. Çalışmanın bulguları, farklı mekânsal düzenlerin ve organizasyonların sirkülasyon yükleri üzerinde farklı yoğunluklar oluşturduğunu ortaya çıkarmaktadır. Bu doğrultuda, sağlık tesislerinin mekânsal tasarımı mekân kullanımını, erişilebilirlik ve görünürlüğü etkileyebileceğini ve birim içi iletişimin de bu parametrelerden etkilenebileceğini ortaya koymaktadır. Çalışılan üç birim arasında morfolojik farklılıklar olmasına rağmen, bulgular birim içerisindeki belirli fonksiyonların mekân kullanımını ayrıca etkilediğini göstermektedir. Özellikle birim içerisinde personel için tahsis edilmiş ilgili fonksiyonların (hemşire istasyonları, hemşire odaları ve ilaç hazırlama odaları) oluşturduğu sirkülasyon yoğunluğu nedeniyle, bu alanların birim içerisindeki koridorlar boyunca sirkülasyonu şekillendiren kilit alanlar olarak rol oynadığı gözlemlenmiştir. Ayrıca, personel ile ilgili alanların yanı sıra birim sekreterleri gibi farklı çekim noktaları birim içerisindeki sirkülasyonun şekillenmesine neden olmaktadır.