Leisure spaces in working places of everyday life: examining spatial production in İzmir campuses

Abstract

The everyday life cycle consists of working time, leisure time, and some compulsory activities repetition. Although these activities back to ancient times, the fact that everyday life gains a social character is the result of modernity. In the modern world, working time has left home and moved to the public sphere. In this case, leisure time is now 'not work.' The division of everyday life into different time zones has also divided the spaces into temporal categories. The daily life of the modern world is based on the idea that 'everything has a time and a place.' The campus spaces, which are historically spatial structures belonging to the modern period, also refer to this programmed life order of modernism. However, the transformation processes of modernism in specific breaking periods and the change of leisure time in the historical process have significantly changed the spatial structure of these spaces. This study aims to discuss the changing relationship between work and leisure time through campus spaces covering both time periods. For this discussion to be concrete in everyday life, three campus structures with different functions that were established in İzmir during similar periods in Turkey's modernization process; Sümerbank, Ege University, and DSİ (State Hydraulic Works) campuses, constitute the study's spatial cases. At the same time, in these campus spaces, which are considered as an idea of designing everyday life, daily life that is taken within defined boundaries, and the reproduction of the space in leisure time are discussed.

Gündelik hayat döngüsü, çalışma zamanı, boş zaman ve bu iki temel zamanın dışında gerçekleşen zorunlu birtakım faaliyetlerin birbiri ardına eklenerek devam etmesi ile oluşur. Bu faaliyetler tarihsel olarak çok eski zamanlara dayansalar da gündelik hayatın toplumsal bir karakter kazanması modernitenin sonucudur. Modern dünyada çalışma zamanı evden ayrılarak kamusal alana çıkmıştır. Boş zaman ise artık ‘çalışılmayan zaman’ dır. Gündelik hayatın farklı zaman dilimlerine ayrılması mekânları da zamansal kategorilere ayrılmıştır. Modern dünyanın gündelik hayatı ‘her şeyin bir zamanı ve mekânı olduğu’ fikri üzerine temellenir. Tarihsel olarak modern döneme ait bir mekânsal kurgu olan kampüs yapıları fikir olarak da modernizmin bu programlı hayat düzenine referans verir. Ancak modernizmin belli kırılma dönemlerinde yaşadığı dönüşüm süreçleri ve boş zamanın tarihsel süreçte geçirdiği değişim bu mekânların mekânsal yapısını önemli oranda değiştirmiştir. Bu tez çalışması, çalışma ve boş zamanın değişen ilişkisini iki zaman dilimini de kapsayan kampüs mekânları üzerinden tartışmayı amaçlar. Bu tartışmanın gündelik hayatta somutlaşabilmesi için Türkiye modernleşme süreci içinde benzer dönemlerde İzmir’de kurulmuş farklı işlevdeki üç kampüs yapısı, Sümerbank, Ege Üniversitesi ve DSİ (Devlet Su İşleri) kampüsleri, çalışmanın mekânsal örneklerini oluşturur. Aynı zamanda bir gündelik hayat tasarlama fikri olarak değerlendirilen kampüs yapılarında tanımlı sınırlar içine alınan gündelik hayat ve mekânın boş zamandaki yeniden üretimi tartışmaya açılır.