Traces of migration: three spatial reflection of population exchange in Aegean Region

Abstract

This academic study focuses on the spatial traces in the three villages in Aegean region, namely, Denizli/Honaz, Aydın/Mursallı, and Izmir/Küçükbahçe. These physical modifications done to the pre-existing buildings by their new users who arrived during the migratory movements stemmed from the developments of Population Exchange as agreed upon in the Lausanne Peace Treaty in 1923. This thesis is aiming to record the effects of spaces, memories, and spatial traces in these three settlements in the Aegean Region referring to the migration. The purpose of thesis is to examine, understand and discuss the effects of migration and population exchanges while considering the spatiality and the architecture influenced by these phenomena, today. Besides, inhabiting the politics of administration for replacement of migrants and the people who directly come due to those mandatory exchange regulations between Turks and Greeks communities are tried to be examined. Social and spatial conditions caused by forced migration are explained. A local and particular link is established between this social conditions and spatiality. Temporary and permanent accommodation methods are explored and examined for immigrants arriving due to the forced migration. The remaining structures serve as a helpful tool for the immigrants to reconstruct their identity and belonging that they have left behind. The relationship between the reproduction of space and culture is investigated and it is associated and analysed with remaining spatial traces. With the support of the previous academic studies, this research aims to determine these traces from past that remains into the present at the local level in three specific settlements. This modest investigation is supported and enhanced with the interviews with few remaining local witnesses.

Bu akademik çalışma Ege bölgesinde bulunan üç köy olan Denizli/Honaz, Aydın/Mursallı ve İzmir/Küçükbahçe'deki mekansal izlere odaklanmaktadır. Bu fiziksel değişiklikler, 1923'te Lozan Barış Antlaşması sonucunda kabul edilen nüfus mübadelesi sonucu gerçekleşen zorunlu göç hareketi nedeniyle gelen yeni kullanıcılar tarafından, önceden varolan yapılar üzerindeki fiziksel değişimlerdir. Bu tez Ege Bölgesin'deki bu üç yerleşim yerinde göçe atıfta bulunan mekanların, hafızanın ve mekansal izlerin etkilerini kaydetmeyi hedefler. Tezin amacı, göç ve nüfus mübadelesinin etkilerini incelemek, anlamak ve tartışmak, ayıca günümüzde bu kavramlardan etkilenen mekansallığı ve mimariyi değerlendirmektir. Ayrıca, Türk ve Yunan toplulukları arasında gerçekleştirilen zorunlu göç düzenlemeleri nedeniyle, göç edenlerin yerine, yeni gelenlerin yerleştirilmesi ile ilgili iskan yönetimi politikaları incelenmeye çalışılmıştır ve zorunlu göçün neden olduğu toplumsal gerçeklikler anlatılmıştır. Bu toplumsal gerçeklik ve mekansallık arasında, yerel ve özel bir bağ kurulmuştur. Zorunlu göç nedeniyle gelen göçmenler için geçici ve kalıcı barınma yöntemleri araştırılıp incelenmiştir Geride kalan yapılar, göçmenlerin mecburen geride bıraktıkları kimliklerini ve aidiyetliklerinin köylerde yeniden inşaa etmelerinde yardımcı bir araç görevi üstlenmektedir. Bu yapılar sayesinde mekanın yeniden üretiminin kültürle ilişkisi araştırılıp, kalan mekansal izlerle ilişkilendirilip ve analiz edilmiştir. Önceki araştırmaların desteği ile bu tez, geçmişteki akademik çalışmaların yerel düzeyde taranmasıyla, üç özel yerleşim yerinde geçmişten günümüze gelen mekansal izlerin kalıntılarını incelemeyi amaçlamaktadır. Bu araştırma, az sayıda kalmış yerli insanlarla yapılmış olan röportajlarla desteklenmiştir ve pekiştirilmiştir.