A spatial assessment on children shelters

Abstract

Bilimsel veriler, çocukların yaşam alanlarının fiziksel özelliklerinin kişisel ve sosyal gelişimleri için önemini vurgulamaktadır. Çocuk Evleri Sitesi hem personel hem de çocuklar için olağanüstü bir sosyal ve fiziksel ortam sunmaktadır. Bu çalışma, Çocuk Evleri Sitesi'nin tasarımındaki mekânsal sorunları belirlemekte ve kurumsal bakım altındaki çocukların yaşadığı Çocuk Evleri Sitesi'nde iç ve dış mekânların fiziksel özellikleri, planları ve kullanımı hakkında araştırma soruları ortaya koymaktadır. Türkiye'deki Çocuk Evleri Sitesi'nin inşa edilmiş çevresi, kullanıcıların algısını şekillendirmekte ve kullanıcıların etkisiyle şekillenmektedir. Bu mekân ve algı etkileşimi detaylı bir şekilde incelenmiştir. Çalışma ayrıca çocukların bu mekânlarla olan bağlantılarını, aidiyet duygularını, mekânsal algılarını ve ihtiyaçlarını da incelemektedir. Tez, ilk olarak, Türkiye'deki Çocuk Yuvaları'nın tarihsel oluşumuna dair mekânsal bir spektrum geliştirmekte, bu ortamların mevcut durumunu analiz etmekte ve çocukların güvenlik ve aidiyet duygusuyla ilgili endişelerini ortaya koymaktadır. İkinci olarak, tez, bürokratik ve etik kaygılar ışığında bir ampirik çalışma sunmaktadır. İzmir'deki Çocuk Evleri Sitesi'nde gerçekleştirilen bu ampirik çalışma, nitel ve nicel verileri birleştiren karma yöntem yaklaşımıyla yapılmıştır. Araştırmaya çocuklar ve personel katılmış olup, bulgular Çocuk Evleri Sitesi üzerine gelecekteki çalışmalara eleştirel bir zemin oluşturmak amacıyla değerlendirilmiştir. Bilimsel bir dokunuşla akademik olarak nadiren ele alınan inşa edilmiş çevre üzerine yapılan bu çalışma, mevcut Çocuk Evleri Sitesi'nde çocukların yararına olabilecek potansiyel değişiklikleri belirlemeyi ve gelecekteki çocuk evi siteleri için karar verme sürecine yardımcı olmayı hedeflemektedir.

Scientific data highlights the importance of the physical characteristics of children's living spaces for their personal and social development. Children Shelters offer an exceptional social and physical environment for both staff and children. This study identifies spatial issues in designing Children Shelters and poses research questions about the physical characteristics, plans, and usage of indoor and outdoor spaces at the Campus of Child Houses, where children under institutional care live. The built environment of Children Shelters in Turkey shapes and is shaped by the users' perceptions. This interaction between space and perception is examined in detail. The study also explores the children's connection to these spaces, their sense of belonging, spatial perceptions, and needs. The thesis first develops a spatial spectrum of the historical formation of Children Shelters in Turkey, analyzing the current state of these environments and presenting findings on children's concerns about safety and belonging. Second, the thesis provides an empirical study under the shadow of bureaucratic and ethical concerns. It then presents an empirical study conducted at the Campus of Child Houses in Izmir, Turkey, using a mixed-method approach combining qualitative and quantitative data. Children and staff participated in the research, and the findings are evaluated to establish a critical foundation for future studies on Children Shelters. With its scientific touch on the academically rarely-cared built environment, this study aims to identify potential changes in the existing Campus of Child Houses for the benefit of children and to assist in decision-making for future child house campuses.