Children's perceptions of their urban outdoor experiences: The case of Izmir

Abstract

Research in children’s outdoor experiences is a rapidly growing field of investigation together with the increasing interest in the problems associated with rapid urbanization. Although there are studies that document positive and negative consequences of the built environment on children, children’s use of urban environments need to be investigated further in cities with fast urbanization rate where children are at a disadvantage especially given the fact that technology. The aim of this thesis is to understand through the eyes of children the intercorrelated relationship between physical characters of urban environments and the way outdoor environments are used. Therefore, a multi-site field study is conducted in five different urban zones with different physical and demographical characteristics (central, gated community, squatter settlement, mass housing and point-block settlement) in İzmir, Turkey which has high rates of urbanization and population growth. The study follows a mixed-method approach. The participants included 370 fourth grade primary school children and 258 parents. Even though the living environments selected for this dissertation vary in terms of physical qualities and demographic characteristics, 77% of children reported to prefer spend their free time outdoors. However, the study provides evidence to link children’s preferences regarding place and duration of use, and the way they use outdoor environments vary among the urban zones studied. The findings of the dissertation is linked to the growing literature on the subject with the aim to contribute to the improvement of children’s environments in cities, and the related policy-making efforts worldwide.

Kentleşme sorunlarının daha görünür hale gelmesine parallel olarak çocuk ve çevre ilişkisi önemli bir araştırma alanı haline gelmiştir. Genel olarak çocuk ve yapılı çevre ilişkisi ile ilgili olumlu ve olumsuz sonuçları göz önüne seren araştırmalar olmasına rağmen, kentleşme oranı yüksek ve teknoloji kullanımının giderek arttığı şehirlerde çocukların kentsel çevre ile olan ilişkisine derinlemesine değinen çalışmaların sayısı oldukça azdır. Bu tezin amacı, kentsel çevrelerin fiziksel karakterleri arasındaki bağlantılı ilişkiyi, dış ortamların kullanım şekillerini çocukların gözünden bakarak anlamaktır. Bu nedenle, İzmir’deki farklı fiziksel özelliklere sahip beş kentsel alanda (merkez, güvenlikli konut, gecekondu, toplu konut ve yapsatçı) çocukların dış mekanlarla olan ilişkilerini anlamak için çok–alanlı bir çalışma yapılmıştır. Bu çalışma, yüksesk kentleşme oranına ve teknoloji kullanımına sahip, farklı fiziksel çevre özellikleri gösteren ve Türkiye’nin üçüncü büyük kenti olan İzmir’de gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada karma yöntemli, niteliksel ve niceliksel verileri (anket, resim ve hikaye) biraraya getirip analiz eden yol takip edilmiştir. 370 dördüncü sınıf ilköğretim okulu öğrencisi ve onların 258 ebeveyni katılımcı olarak araştırmada yer almışlardır. Bu çalışmanın en önemli sonucu, yaşadıkları çevrelerin fiziksel ve demografik özellikleri farklılık göstermesine rağmen, çocukların %77’sinin dışarıda vakit geçirmeyi tercih ettiğini bildirmesidir. Çocukların mekan tercihleri, dışarıda geçirdikleri zaman ve dış mekanları nasıl kullandıkları araştırma için seçilen kentsel çevrelere göre farklılık göstermektedir. Çocukların tercihlerinin daha derinlemesine anlaşılması ve literatürün irdelenmesi sonucunda, bu çalışma çocuklara ait dış çevrelerin gelişmesi ve bu konu ile bağlantılı politikanın olumlu anlamda etkilemeyi hedeflemektedir.