Integration of Archaeological Sites With Urban Life in the Metropolitan City Centres: the Case of Agora of Smyrna/İzmir

Abstract

This thesis aims to identify the parameters for the integration of archaeological sites in metropolitan city centres with urban life. The Agora of Smyrna was chosen as the case. The method proposed has five phases: Literature review, archival research, physical and social surveys; the Delphi study; and statistic evaluation. The Delphi study was used to define integration criteria and their weights. The correlation and regression analysis were carried out to define the content and level of integration of the citizens with the site. Sequential according of the criteria set with information coming from different sources such as literature, social surveys and Delphi study distinguishes this study from the previous work. Identification of weights of criteria via the structured communication technique made it possible to attribute significance to the outstanding aspects of integration. The indicators of each criterion were clarified and criteria were classified to define integration concepts. So, an integration framework with a hierarchical structure was developed. The integration concepts “Possesing physical access”, “Possessing social usage”, “Being a well-presented site”, “Being a well-managed site”, and the “Presence of public concern for the conservation of the site” were identified as significant for integration. New integration concepts such as “Providing benefits to its vicinity”, “Being surrounded by a qualified urban area”, and “Awareness and positive perceptions of the site’s vicinity” were identified. “Presence of public concern for the conservation of the site” is the most important integration concept whereas “Providing benefits to its vicinity” is the least important integration concept for the case of Agora. The integration level of Agora with urban life and the integration of the citizens with the site was determined as moderate.

Bu tez, metropol kent merkezlerindeki arkeolojik alanların kent yaşamı ile bütünleşmesine yönelik parametreleri belirlemeyi amaçlamaktadır. Örnek olarak Smyrna Agorası seçilmiştir. Tezin yöntemi beş aşamadan oluşmaktadır: Literatür taraması, arşiv araştırması, fiziksel ve sosyal araştırma, Delphi çalışması ve istatistiksel değerlendirme. Delphi çalışması, bütünleşme kriterlerini ve ağırlıklarını tanımlamak için kullanılmıştır. Kentlilerin alan ile bütünleşme kapsamını ve bütünleşme seviyesini belirlemek amacı ile korelasyon ve regresyon analizi yapılmıştır. Bütünleşme kriterlerinin literatür, sosyal araştırma ve Delphi çalışması gibi farklı kaynaklardan gelen bilgilerle sıralı şekilde uyumlandırılması bu çalışmayı önceki çalışmalardan ayırmaktadır. Yapılandırılmış iletişim tekniği ile kriter ağırlıklarının belirlenmesi, bütünleşmenin öne çıkan yönlerine önem atfetmeyi mümkün kılmıştır. Bütünleşme kavramlarını tanımlamak için her bir kriterin göstergeleri netleştirilmiş ve bütünleşme kriterleri sınıflandırılmıştır. Bu şekilde hiyerarşik bir yapıya sahip bütünleşme çerçevesi geliştirilmiştir. “Fiziksel erişime sahip olmak”, “Sosyal kullanımlara sahip olmak”, “İyi sunulan bir arkeolojik alan olmak”, “İyi yönetilen bir arkeolojik alan olmak” ve “Arkeolojik alanın korunmasına yönelik kamuoyu ilgisinin olması” önemli bütünleşme kavramları olarak belirlenmiştir. Alanın “Çevresine fayda sağlaması”, “Nitelikli bir kentsel alanla çevrili olması” ve “Alan çevresi hakkında farkındalık ve olumlu algılar” gibi yeni bütünleşme kavramları belirlenmiştir. Agora örneğinde “Arkeolojik alanın korunmasına yönelik kamuoyu ilgisinin olması” en önemli bütünleşme kavramı iken “Çevresine fayda sağlaması” en az önemli bütünleşme kavramıdır. Agora'nın kent yaşamıyla bütünleşme düzeyi ve kentlilerin siteyle bütünleşme düzeyi orta düzeyde bulunmuştur.