Do spatial development plans provide spatial equity in access to public parks: A case with a residential area in Karabağlar and Buca (İzmir)

Abstract

Public parks' location is one of the major factors shaping their accessibility. Many natural and physical features (e.g., topography, stream ways, street network, traffic density, road junctions, and land uses) affect walking distances from dwellings to these loca- tions. Also, the cost of access (measured in time and meter) to these locations vary among age groups with different walk- ing capacities. Spatial plans in Turkey are the documents for de- termining and implementing the allocation of parks. However, plan-making practices have limitations in considering the park accessibility by walking among different groups of dwellers. This study considers the accessibility of public parks as an issue of spatial equity. It evaluates the park accessibility at a recent spatial plan about a residential area in Karabağlar and Buca Districts of İzmir. It aims to assess the allocations of planned parks and propose potential locations for new park areas. With a point- based approach to park accessibility, the study analysis performs the Location-Allocation (LA) Analysis with multiple criteria at Geographic Information Systems. The results show that at the plan, the specified residential area has spatial inequities with park accessibility. Among the other planned public service areas, some locations can be re-planned as new park areas, which partially im- proves spatial inequities at the plan. Also, the study is an example of how to prepare and run the data for the spatial analysis of allocations of public service areas with the help of GIS in Turkey

Kamusal parkların konumu, erişilebilirliklerini şekillendiren en önemli faktörlerden biridir. Birçok doğal ve fiziksel özellik (ör. To- pografya, akarsu yolları, sokak ağı, trafik yoğunluğu, yol kavşakları ve arazi kullanımı) konutlardan bu konumlara yürüme mesafeleri- ni etkiler. Ayrıca, bu konumlara erişim maliyeti (zaman ve metre cinsinden ölçülür), farklı yürüme kapasitesine sahip yaş grupları arasında farklılık gösterir. Türkiye'deki mekansal planlar, parkların tahsisinin belirlenmesi ve uygulanmasına yönelik belgelerdir. Bunun- la birlikte, plan yapma uygulamalarının, farklı mahalle sakini grupları için yürüyerek park erişilebilirliğini göz önünde bulundurmada sınırlı kalmaktadır. Bu çalışma, kamusal parkların erişilebilirliğini mekansal hakçalık sorunu olarak ele almaktadır. İzmir'in Karabağlar ve Buca ilçelerinde bir konut yerleşim alanı ile ilgili yakın tarihli bir mekansal planda park erişilebilirliğini değerlendirmektedir. Planlanan parkla- rın tahsisini değerlendirmeyi ve yeni park alanları için potansiyel yerler önermeyi amaçlamaktadır. Çalışma, park erişilebilirliğine yönelik noktaya dayalı bir yaklaşımla, analizi Coğrafi Bilgi Sistem- lerinde çok kriterle Konum Tahsisi (LA) Analizi ile gerçekleştirir. Sonuçlar, planda, belirtilen konut yerleşim alanının park erişilebilir- liğinde mekansal hakkaniyetsizliğe sahip olduğunu göstermektedir. Planlanan diğer kamu hizmeti alanları arasında, bazı yerler yeni park alanları olarak yeniden planlanabilir ve bu da plandaki mekansal eşitsizlikleri kısmen iyileştirir. Ayrıca bu çalışma, Türkiye'de kamu hizmet alanlarının tahsisinin mekansal analizi için verilerin CBS yar- dımıyla nasıl hazırlanıp çalıştırılacağına bir örnek teşkil etmektedir